OW AUGUSTYNA - Jastarnia | Willa AUGUSTYNA - Jastarnia | OW ŻEGLARZ - Jastrzębia Góra
Rezerwacja | Cennik | Dojazd | O Półwyspie | O nas | Sznurki | Teneryfa | Księga Gości
Widok na morze | Pogoda | FAQ | DVD | FotoGaleria | Donosy | Pomoc | Kontakt

*** PÓŁWYSEP HELSKI ***

Półwysep helski to jedyny w swoim rodzaju, długi na 34 km, wąski pasek piaszczystego lądu, otoczony od północy Bałtykiem, a od południa Zatoką Pucką. Czyste plaże, mikroklimat, zatrzymane w czasie rybackie miasteczka z niskimi domkami o czerwonych dachach, wąskie uliczki poobsadzane głogiem, to niepowtarzalny koloryt "Reboków". Kto przyjechał tu jeden raz, zawsze będzie tu wracał.
Półwysep Helski powstał dzięki prądom morskim, które niosły piasek wypłukiwany z dna morskiego. Powstawał stopniowo, najpierw jako ławica, która tworzyła małe wysepki mające w końcu połączyć się i utworzyć ten wąski pasek piasku zwany dziś Helską Kosą, Gęsią Szyją czy po prostu Półwyspem Helskim.
Od północy brzeg półwyspu jest wyrównany, znajduje się tam wał wydmowy oraz przepiękne, szerokie plaże. Najwyższe wydmy to Góra Szwedów (15 m n.p.m.) i Bocianie Gniazdo.
Fale oraz kra lodowa spowodowały, że z południowej strony linia brzegowa jest pofałdowana.
Interesujący jest też klimat Półwyspu - małe amplitudy temperatur, niskie opady, największa w Polsce ilość dni słonecznych przy jednoczesnym wietrze - idealne i wymarzone wprost miejsce do uprawiania windsurfingu i żeglarstwa oraz innych sportów wodnych.
Bogata przyrodę "lądową" Półwyspu tworzą kormorany, perkozy, biegusy, czajki, petrele, mewy, rybitwy, sarny, zające, dziki, lisy i jeże oraz wiele, wiele innych.
W wodach otaczających Półwysep żyją ryby morskie (flądry, śledzie, szproty, dorsze, łososie, trocie wędrowne) i słodkowodne (szczupaki, płocie, okonie). Do zatoki zaglądają też foki szare, delfiny białonose i morświny.

Od 1978r. Półwysep ze względu na specyficzne położenie i mikroklimat należy do Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.

Największą i najbardziej znaną miejscowością półwyspu helskiego jest:

JASTARNIA

Badania archeologiczne potwierdzają istnienie w IV w. p.n.e. osady około 1 km na południowy wschód od dzisiejszej Jastarni. Odkryto tam dwa cmentarzyska urnowe z wczesnej epoki żelaza (500-400 lat p.n.e.).
W 1378 r. Jastarnia została objęta lubeckim prawem miejskim, nadanym Helowi przez wielkiego mistrza Winricha von Kniprode. Po pokoju toruńskim miejscowość należała do dóbr królewskich w starostwie puckim. W 1526 r. Zygmunt Stary przekazał część półwyspu Gdańskowi. Granica przebiegała przez teren Jastarni dzisiejszą ulicą Portową. Tak powstała zachodnia Jastarnia Pucka, której mieszkańcy pozostali przy katolicyzmie i wschodnia Jastarnia Gdańska (dzisiejszy Bór), która przeszła na protestantyzm. W 1570 r. po raz pierwszy pojawiła się na dokumentach nazwa "Zesterna". W 1627 r. wzmiankuje się istnienie wsi "Hestarnia". W 1678 r pojawiła się już nazwa "Jastarnia" oraz pierwsze nazwiska 81 mieszkańców (Konkol, Biełk, Droszk, Selin, Buda, Swinka). W 1750 r. z fundacji Urszuli Przebendowskiej, żony właściciela Wejherowa i okolicznych ziem, powstała drewniana kaplica. Za panowania pruskiego, mimo rozlicznych prób, nie powiodło się wprowadzenie podczas mszy języka niemieckiego. W tym czasie stało tu 91 domów, a wioska liczyła 485 mieszkańców. W 1922 r. została wybudowana linia kolejowa do z Pucka do Helu i od tego momentu miejscowość zaczęła rozwijać się bardzo intensywnie.
Przed wojną Jastarnia należała do najpopularniejszych letnisk, w 1923 r. spędziło tu wakacje osiemset osób. W latach 1926-28 powstał port rybacki. Na początku 1939 r. od strony pełnego morza na wydmie ustawiono 25 metrową latarnię morską, do której aparaturę sprowadzono ze Szwecji. We wrześniu 1939 r. budowlę wysadziło polskie wojsko, aby nie dostała się w ręce przeciwnika. Z okresu okupacji niemieckiej pochodzi ta mapa naszego regionu (więcej archiwalnych map Jastarni i Półwyspu Helskiego oraz Zatoki Puckiej znajdziecie na tej stronie).
Obecna latarnia powstała na miejscu starej w 1950 r. i ma wysokość 13,3 m, średnicę 1,6 m i kształt regularnego walca i nadaje swoim światłem oczywiście literę "J" w alfabecie Morse'a (kropka kreska kreska kreska).
Miejscowość otrzymała prawa miejskie w 1972 r., a w 1979 r wpisanio Jastarnię do rejestru zabytkowych miejsc objętych ochroną konserwatorską.
Obecna Jastarnia powstała z połączenia dwóch osad: Jastarni (tak zwanej Jastarni Puckiej) i Boru (tak zwanej Jastarni Gdańskiej). Bór, należący do Gdańska od 1526 roku do rozbiorów, był osadą zamieszkałą przez protestancką ludność pochodzenia niemieckiego. Wówczas Bór rozwijał się dynamiczniej od sąsiedniej Jastarni. Z czasem proporcje się odwróciły, a ludność Boru przeszła na katolicyzm i uległa kaszubizacji.
Do dziś można jednak odróżnić w języku kaszubskim dialekt jastarnicki od borowiackiego.


W Jastarni warto zobaczyć piękny, neobarokowy kościół, wybudowany w okresie międzywojennym. Specyficzny nastrój kościoła związany jest z jego rybackim wystrojem. Uwagę zwraca ambona w kształcie łodzi na spienionych falach oraz doskonałe organy. Funkcjonują dwa rybackie muzea.
W lecie Jastarnia budzi się z zimowego snu i rozkwita jako jedna z najpiękniejszych miejscowości letniskowych północnej Europy. Każde życzenie wczasowiczów może być spełnione. Piękne, piaszczyste plaże północna i południowa zaspokoją największych znawców sztuki opalania się na piasku. W razie niepogody lub zbytniej spiekoty można spacerować po bajkowej urody lasku iglastym ciągnącym się wzdłuż brzegu. Od strony północnej latarnia morska z 1950r. Od strony południowej port rybacki i przystań pasażerska, skąd możliwe są krótkie rejsy po Zatoce Gdańskiej autentycznym kutrem rybackim (pokaz technik rybackich w trakcie rejsu), czy statkiem pasażerskim.
Poczta, ośrodek zdrowia, apteka, restauracje, bary, kino, wesołe miasteczko i wiele innych atrakcji.
A tutaj przedstawiamy szczegóły dojazdu do Jastarni.

Miłośnikom (i nie tylko) starych dobrych czasów i Półwyspu polecamy Ilustrowany Przewodnik Po Województwie Pomorskiem napisany przez starszego referenta dla spraw turystyki w Ministerstwie Robót Publicznych Pana Mieczysława Orłowicza i wydany we Lwowie w 1924 roku.

Około 30 kilometrów na zachód od Jastarni znajduje się sławna miejscowość letniskowa :

JASTRZĘBIA GÓRA

Jastrzębia Góra leży u nasady półwyspu helskiego i jest najdalej wysuniętą częścią Polski na północ. Prawie dokładnie na wylocie ulicy Słowackiego leży najbardziej wysunięty na północ skrawek Rzeczypospolitej. Ten punkt na plaży ma szerokość geograficzną wynoszącą 54° 50' 08,634'' N i jest o około 120m dalej na północ niż Rozewie. Niedługo stanie tam symboliczny obelisk.
Jastrzębia Góra położona na wysokim 30 metrowym klifie, jest typową miejscowością turystyczną obfitującą w ośrodki wczasowe, pensjonaty i ośrodki kolonijne. Mnóstwo atrakcji i gwarancja udanych wczasów. Ciekawostką Jastrzębiej Góry jest latarnia morska Rozewie, którą można zwiedzać. Zapierające dech widoki to tylko część atrakcji, o reszcie dowiecie się Państwo na miejscu.
Poczta, ośrodek zdrowia, apteka, wesołe miasteczko, restauracje, bary i mnóstwo innych atrakcji.
A tutaj przedstawiamy szczegóły dojazdu do Jastrzębiej Góry.

Przy tworzeniu tej strony wykorzystano materiały z przewodnika "Kaszuby"
pod redakcją Jarosława Ellwarta z wydawnictwa REGION
oraz zasoby archiwalne Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych
Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
a także materiały z serwisów Onet.pl i Jastarnia.pl

Początek strony

Strona główna